wtorek, 25 października 2011

Dritte Seite, czyli „trzecia strona”

Pracowałam w różnych branżach w działach sprzedaży, w telesprzedaży, w sprzedaży bezpośredniej i w obsłudze klientów kluczowych. Gdzie w niemieckim życiorysie mogę zamieścić profil zawodowy?

Cel zawodowy, profil zawodowy czy lista kwalifikacji kluczowych są w polskich życiorysach amerykańską naleciałością albo zwyczajnie przejawem ducha czasu. Przez jednych są uważane za zbędne lub mało ważne, dla innych mogą zaważyć na ocenie CV i wpłynąć na dalszy przebieg procesu rekrutacyjnego.
W Niemczech te elementy należą przede wszystkim do listu motywacyjnego. Według niektórych doradców w karierze, mogą tworzyć osobny dokument, tzw. „trzecią stronę”. Ten wariant spopularyzowała się w latach 90-tych ubiegłego stulecia, obecnie zalecany jest głównie dla trzech grup aplikantów:
* osób ubiegających się o miejsca szkoleniowe w zakładach pracy, tzw. Azubi-Stelle,
* osób na stanowiskach kierowniczych i
* osób z bardzo różnorodnym doświadczeniem zawodowym.

Trzecia strona nie jest jednak tytułowana jako trzecia strona. Jej tytuł determinuje treść na niej zawarta. Każda z trzech powyższych grup może zatytułować stronę odpowiednio do informacji, które chce uwypuklić, do celu lub profilu zawodowego czy też do listy kwalifikacji kluczowych. Oto kilka przykładowych tytułów:
* „Motivationsseite“, albo „Warum ich mich bewerbe“ czy „Meine Motivationen“, gdy chce się m.in. podkreślić cele zawodowe.
* „Tätigkeitsbilanz“ albo „Leistungsbilanz“ służące nakreśleniu profilu zawodowego i ugruntowaniu zawodowych umiejętności.
* „Qualifikations-Profil“ albo „Ich über mich” czy „Warum ich?“ by wskazać listę kwalifikacji kluczowych nawiązując do dotychczasowego doświadczenia oraz zdobytych dzięki niemu umiejętności.

Odradzałabym za to sporządzenie trzeciej stronie z tytułem „Was Sie noch über mich wissen sollten”, na której aplikant koncentruje się na wymienieniu miękkich cech charakteru, np. proaktywność, upór, ofensywność i dynamika, sumienność, dobra organizacja i koncentracja na szczegółach, szczególnie bez ich udokumentowania. Ten typ dokumentu nie podnosi walorów aplikacji, lecz wręcz przeciwnie - brzmi ogólnikowo i niewiarygodnie.

W kwestii formalnej należy pamiętać, że informacje powinny zajmować od siedmiu do piętnastu linijek a same wypowiedzi powinny być krótkie i zwięzłe. Nie może tutaj też zabraknąć podpisu aplikanta.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz